اشعاروداع با ماه رمضان

 اشعاروداع با ماه رمضان ـ مهدی روحانی کاشمری

رمضان ماه خدا می روی آخر زِ برم
محو شبهای تو و مست دعای سحرم

رمضان سال دگر دعوتمان کن به حضور
با دل پاک بیایم به همین بال و پرم

بعد یک ماه چه خوب است به من مژده دهند
بنده ی حقـّــم و این است تمام ثمرم

رمضان می روی و می بریم نزد خدا
عید فطر آوری و جلوه ی روی قمرم

کاش هنگام وداعت صله ای میدادی
مژده ی مهدی موعود بر این چشم ترم

غم هجرانِ شَهَم کُشت ندارم گله ای
طعنه ها می رسد از دشمن بیدادگرم

در شب قدر تو گر داد خدا قدر مرا
همه از لطف علیّ است و دعای پدرم

مادرم شیر مرا داد به عشق حَسنین
یاد آن کوچه و آن سیلی و آن میخِ درم

***************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس

همه رفتند، گدا باز گدا مانده هنوز
شب عید است و خدا عیدی ما مانده هنوز

دهه آخر ماه اول راه سحر است
بعد از این زود نخوابیم، دعا مانده هنوز

عیب چشم است اگر اشک ندارد،ور نه
سر این سفره ی تو حال و هوا مانده هنوز

کار ما نیست به معراج تقرّب برسیم
یا علیّ دگری تا به خدا مانده هنوز

گوئیا سفره ی او دست نخورده مانده است
او عطا کرد، ولی باز عطا مانده هنوز

گریه ام صرف تهی بودن اشکم نیست
دستم از دامن محبوب جدا مانده هنوز

وای بر من که ببینم همه فرصت ها رفت
باز در نامه ی من جرم و خطا مانده هنوز

یک نفر بار زمین مانده ی ما را ببرد
کس نپرسید که این خسته چرا مانده هنوز

هر قدر این فتنه گری رنگ عوض کرد ولی
دل ما مست علی، شکر خدا مانده هنوز

تا که در خوف و رجائیم توسل باقی است
رفت امروز ولی روز جزا مانده هنوز

هر چه را خواسته بودیم، به احسان علی
همه را داد، ولی کرب و بلا مانده هنوز

**************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس

ای ماه مخصوص خدارفتی برون از دست ما
آیا زما هستی رضا؟ ماه مبارک الوداع

کردی تو چون عزم سفر، ما را نمودی خون جگر
ای همدم شام و سحر ماه مبارک الوداع

ای معدن جود و سخا ای حاجت هر بینوا
بود از تو ترویج دعا ماه مبارک الوداع

رفتی ای ماه عزیز کردی محبان اشک ریز
ای یار روز رستخیز ماه مبارک الوداع

گنجینه ی عرفان تویی رونق ده قرآن تویی
سرچشمه ی ایمان تویی ماه مبارک الوداع

زینت ده هر محفلی تو نور چشم هر دلی
تو یاور هر سائلی ماه مبارک الوداع

هر کس که خواهان تو است نالان زهجران تو است
در فکر دوران تو است ماه مبارک الوداع

ای ماه با عز وجلال مقصود حی لایزال
ما را نکن افسرده حال ماه مبارک الوداع

ما عاشق نام توییم ما تشنه جام توییم
مایل به اکرام توییم ماه مبارک الوداع

گشتی نهان از هر نظر کو عمر تا سال دگر
بینیم رویت چون قمر ماه مبارک الوداع

ای مایه امید ما ای شاهد روز جزا
درد محبان کن دوا ماه مبارک الوداع

*******************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ سیدرضا مؤید

رمضان میرود و می برد از کف ما
آن که سی روز صفا یافت از او محفل ما

رمضان رفت و دریغا که به امضاء نرسد
طاعتِ ناقص ِ ما، روزه ناقابل ما

رمضان، عقده گشا بود گنه کاران را
وای اگر او رود حل نشود مشکل ما

وای بر ما اگر از این همه نعمت نبوَد
جز یکی جرعه آب و لب نان حاصل ما

*****************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ استاد غلامرضاسازگار

حیف که از دست ما ماه خدا می‌رود
ماه مناجات و نور، ماه دعا می‌رود
ماه سحر خیزی اهل صفا می‌رود
ماه وصال علی، ماه ولا می‌رود

ماه خدا رفت رفت، جلوۀ بدرش به خیر
زمزمـه‌های شب و لیلۀ قدرش به خیر

بود به روی خدا، چشم تماشای ما
خواندن جوشن کبیر، صوت دل‌آرای ما
هر شب و هر روز بود، بزم خدا جای ما
زمـزمۀ افتتاح، سـر زد از آوای مـا

حیف که مانند برق، این مه معبود رفت
دیـر ز راه آمد و، خنده زد و زود رفت

ماه خداوند رفت، ماند به دل آه ما
دست خداوندگار بود به همراه ما
نور به افلاک داد، ذکر هو الله ما
ذکر هو اللهِ ما، اشک سحرگاه ما

نـالۀ العفو مـا از رمضان دل ربود
گاه دعای سحر، گاه ابوحمزه بود

زآینۀ دل گرفت ماه خداوند، زنگ
سلسلۀ زلف وصل، بود سحرها به چنگ
عبد خدا بود و صلح، دیو هوی بود و جنگ
یافت ز خون علی صورت این ماه، رنگ

محفل قرب خدا کوی علی بود و بس
روی جمیل خدا روی علی بود و بس

کیست علی؟ کیست؟ کیست؟ سرّ مگوی خدا
آن کـه هیـاهوی اوست، معنی هـوی خـدا
دست و زبان گوش و چشم روی نکوی خدا
داشته شصت و سه سال، دیده به سوی خدا

نور به او متکی، خلق به او زنده بود
عالم و آدم نبود، او به خدا بنده بود

ارض و سماوات را در همگان یک علی است
هم به مکان یک علی، هم به زمان یک علی است
هم به جهان یک علی، هم به جنان یک علی است
بلکه خداوند را در دو جهان یک علی است

قادر منان یکی است، خالق داور یکی است
بعـد خداونـدگار، احمد و حیـدر یکی است

حاصل لوح و قلم، نام علی بود و بود
نقش وجود و عدم، نام علی بود و بود
بعد خدا دم به دم، نام علی بود و بود
ذکر خداوند هم نام علی بود و بود

مدح علی هم همان مدح محمّد بوَد
احمـد حیـدر بـود حیـدر احمد بوَد

علی به نص صریح، نفس پیمبر بود
علی کنـار نبی، ساقی کوثر بود
علی تمام نماز، نه بلکه برتر بود
نمـاز بی مهر او، گنـاه اکبـر بود

عبد مؤید علی است، جمال سرمد علی است
نه، جان پیغمبر است، تمام احمد علی است

این دو ز صبح ازل، کنار هم زیستند
جدا ز هم تا ابد، نبوده و نیستند
خدای داند فقط که بوده و کیستند
که بوده و کیستند؟ چه بوده و چیستند؟

دو نـاشناس وجـود دو نـور غیب و شهود
به هر دو از حق سلام به هر دو از ما درود

علی است آقای من، علی است مولای من
علی است دنیای من علی است عقبای من
جحیم با مهر اوست، جنت اعلای من
اگر رَوَم در بهشت، سوای او، وای من

مرده بُدم با دمی زنده شدم از دمش
«میثمم» و می‌دهم جان به ره میثمش

*****************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس

خداحافظ ای بهار دلم، ای دعای سحر، ای ابو حمزه
خداحافظ ای رفیق دلم، می روی ز برم، با چنین غمزه
خداحافظ افتتاح سحر، ای مجیر سحر، گریۀ شب ها
خداحافظ جوشن تقوی، مونس دل ها هدیۀ زهرا
همه هستم رفته از دستم، امید دل را به تو بستم
ای خدا العفو، ای خدا العفو

اگر رفتی ای مه رمضان، همره شهدا، محضر داور
مبر ای ماه آبروی مرا، جان آل عبا، پیش پیغمبر
مکن شکوه از معاصی من، روح عاصی من در بر حیدر
مکن شرم و روسیاهی من آشکارا بر دیدۀ کوثر
نما ای مه آبرو داری، که داری با من سرِ یاری
ای خدا العفو، ای خدا العفو

سحر خیزان کو مه رمضان سایۀ سرمان همنشین ما
چه شد ای هم سفرۀ سحرم سوز آه و دل آتشین ما
ندانستم قدر قدر تو را ای عطای خدا ای مه خوبان
مبر با خود سوز و آه و دعا، شور و حال مرا در شب هجران
به تاب و تب عادتم دادی، به اشک شب عادتم دادی
ای خدا العفو، ای خدا العفو

کنون که تو می روی ز برم ای تو تاج سرم ای حبیب من
نما عهدی بر دل و جگرم، چشم و روی تَرَم، ای طبیب من
شب عید و دست خالی من، خسته بالی من شوق هر عهدی
مرا فرما با امام هدی همچنان شهدا یاور مهدی
منو هجر صاحب این ماه، تو و یاری در تمام راه
ای خدا العفو، ای خدا العفو

مرا کردی همنشین خدا، ای مَه شهدا، ای مَه رحمت
نشان دادی در میان دعا، جلوۀ سعدا با همه عزت
مرا بردی گه به کرب وبلا، گه مدینه و یا  کوچۀ نیلی
گهی خواندی روضۀ پهلو از غم  بازو یا غم سیلی
بیا و کار خدایی کن، مرا دیگر کربلایی کن
نینوایی کن، نینوایی کن

***************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس

سی سحر نه، که بیست-سی رمضان، رفت و مهمان ماه ها نشدیم
دست ابلیس بسته بود امّا، نقره داغ گناه ها نشدیم

آه از زشتی عمل هامان، آخ از تلخی عسل هامان
دوری راه را شنیدیم و مرد این کوره راه ها نشدیم

فیلم ها، صحنه های مسئله دار، و قنا ربّنا عذابَ النّار
شرم را ماهواره ها بردند، سر به زیر نگاه ها نشدیم؟

رو سپیدان سیاه تر از پیش، تیره ها رو سپیدتر از قبل
قلب هم رنگ این جماعت شد، حامی رو سیاه ها نشدیم

سینه لبریز شرک های خفی ست، پول و پست و مقام بت شده اند
خورد سرها به سنگ گور افسوس، بنده ی «لا إله»ها نشدیم

چاله و چاه را نفهمیدیم، راه و بیراه را نفهمیدیم
کوه را کاه را نفهمیدیم، زخمی اشتباه ها نشدیم

آسمان عاق می کند ما را، بس که کفران خلق را دیده است
بال و پرهای توبه بگشایید، تا زمین گیر «آه» ها نشدیم

***********

اشعاروداع با ماه رمضان ـ سیدرضا راستگو

فرصت خوب رهـایی شد تمام
ماه عشق و آشتی ماه صیــام

سـی شب ماه خدا پایان رسید
ماه شــوال المکـرم شد پدید

رفت دیگر یا عـلی و یاعظیـم
خواندن سی جـزء قرآن کریم

نغمه ی اغفرلنــا و ارحم لنـا
وقت افــطار و دعـای ربنــا

الوداع ای نغمـه های دلپـذیر
الوداع ای افتتــاح و ای مجیر

الوداع ادخل علی اهل القبـور
الوداع ای جلوه ی شور و شعور

الوداع شبهای تقدیر و قضــا
الوداع محراب و اشـگ مرتضی

رفت شبهای پر از سوز ســحر
لیله القــــدر دل افروز سحر

بزم افطار و سـحر برچیده شد
تا هلال عیـد پاکـان دیده شد

الوداع ای اشگ چشمـان علی
الوداع ای نان و همیــان علی

بر همه لطف خدا امــداد کرد
ذره ای هم شامل (مقداد) کرد

*****************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس

اگر بناست رحمت کسی به ما کمک کند
خدا کند که زودتر خود خدا کمک کند

ضیافت کریم ها که بی گدا نمی شود
کرم کن و بگو کسی به این گدا کمک کند

من اشتباه کردم ولی مرا رها نکن
بجز تو کیست که به این بی سر و پا کمک کند

گناه کردنم به آبروی من لگد زده
به این بدون آبرو کسی چرا کمک کند ؟

اگر هوار میزنم ،اگر که جار میزنم
میان راه مانده ام یکی مرا کمک کند

نگو که تحبس الدعا شدم نگو رها شدم
بگو چه حربه ای به من بجز دعا کمک کند

برای من که قبح غفلت و گناه ریخته
حیاست بهترین دوا به من حیا کمک کند

بیا مرا درست کن بیا ضرر نمیکنی
نمیشود خدا همش به خوبها کمک کند

به هر کجا که میروم ضمانتم نمی کنند
به طوس میروم مگر امام رضا کمک کند

اگر که خورده کار من گره ؛گره گشا که هست
به عاشقان ، رقیه ی گره گشا کمک کند

چقدر تا دم سحر سر بریده ی پدر
به دخترسه ساله روی نیزه ها کمک کند

ز ناقه زجر لعنتی مرا ز مو بلند کرد
به دختر تو عمه زیر چکمه ها کمک کند

**************

اشعاروداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس

دارد بساط ماه خدا جمع می شود
از سفره نان و آب و غذا جمع می شود

آن دامنی که دست کرم پهن کرده بود
دارد ز دست های گدا جمع می شود

فرصت گذشت این رمضان هم تمام شد
زیباترین بهانه ما جمع می شود

یک ماه شهر ما نفس راحتی کشید
اما چه زود حال و هوا جمع می شود

نزد طبیب حال دلم خوب می شود
وقتی طبیب هست شفا جمع می شود

من تازه انس تازه گرفتم به نام تو
ربّ کریم سفره چرا جمع می شود؟

دیگر ببخش هرچه نبخشیده ای زما
دیگر ببخش هرچه گدا جمع می شود

مارا بخر ؛ بیا و معطل نکن مرا
لحظه های لطف و صفا جمع می شود

امشب که رفت جز عرفه ،ای خدای من
دریای رحمت تو کجا جمع می شود

این بار من که ریخته در راه آخرش
با رحمت امام رضا جمع می شود

امشب که رفت وعده ما در محرم است
در صحن ارگ اهل عزا جمع می شود

آخر به لطف فاطمه این جمع بی ریا
در صحن شاه کرب و بلا جمع می شود

**************

رباعی وداع با ماه رمضان ـ حمیدرضاگلرخی

اَلوداع ماهِ فیوضاتِ خـدا
 اَلوداع ماهِ کرامات و عطا

اَلوداع ماهِ صیام و بندگی
 اَلوداع ماهِ مناجات و دعا

*************

رباعی وداع با ماه رمضان ـ سید محمد میرهاشمی

قسم به عشق جدایی ز آشنا سخت است
جدایی از سحر و محفل دعا سخت است
برای دیده شب زنده دار خود گریم
قسم به اشک سحر دوری از بکا سخت است

**************

رباعی وداع با ماه رمضان ـ سید جواد میری

ماه خدا؛ خدا نگهدار تو
چشم من و لطف دگر بار تو
گرچه گنهکارترین بنده ام
نزد تو هرچند که شرمنده ام

***********

رباعی وداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس

می خواست بهانه ای که پر نور شویم
از هرچه بدی و غیر او دور شویم
یک ماه پر از فرصت برگشتن داد
یک عید فرستاد که مغفور شویم

********
رباعی وداع با ماه رمضان ـ جوادحیدری

فرصت توبه گذشت و گریه می بارم هنوز
حسرت اوقات غفلت را به دل دارم هنوز
باز هم جا ماندم و این غافله از ما گذشت
مانده خاری در کف پا و گرفتارم هنوز

***********

رباعی وداع با ماه رمضان ـ سیدرضاراستگو

فرصت خوب رهـایی شد تمام
ماه عشق و آشتی ماه صیــام
سـی شب ماه خدا پایان رسید
ماه شــوال المکـرم شد پدید