هر که از ساحل الطاف شما دور شود
وسط کشمکش حادثه محصور شود
 
شب جمعه شب شرعی حرم رفتن ماست
هر شب جمعه دلم با تو پر از نور شود
 
بازهم بیشتر از پیش به ما می چسبد
نمک روضه ی تو هر چقدر شور شود
 
ابر و باد و مه و خورشید و فلک همدستند
تا بلا از حرم کرببلا دور شود
 
من مگر مرده ام آقا … که ببینم روزی
حرم تو هدف دشمن مزدور شود
 
جان ما فدیه به امنیت بین الحرمین
تا که چشم همه ی داعشیان کور شود
 
کاش می شد که منظور دفاع از حرمین
سحری کرببلا رفتن ما جور شود
 
دشمن رذل بدان … گر تو هدایت نشنوی
گردنت خرج دم خنجر و ساطور شود
 
حاضرم بر سر بازار شهادت بروم
تا سرم بر سر داری سر ِ منصور شود
 
اندکی صبر .. جماعت که سحر نزدیک است
جمعه ای دشمن این طایفه مقهور شود
 
جمعه ای منتقم فاطمه بر می گردد
شب تاریک غم شیعه سحر می گردد