كاش ما هم كبوترت بودیم
آستان بوس محضرت بودیم
كاش با بال های خاكی مان
لااقل سایه گسترت بودیم
كاش ما هم به درد می خوردیم
فرش قبر مطهرت بودیم
كاش می سوختیم از این غربت
شمع بالای بسترت بودیم
كاش می شد كه محرمت بودیم
عاشقانه ابوذرت بودیم
كاش در كوچه ی بنی هاشم
پیش مرگان مادرت بودیم
كاش ماه محرمی آقا
یك دهه پای منبرت بودیم
كاش می شد كه گریه كن های
روضه ی تیغ و حنجرت بودیم
كاش می شد كه سینه زن های
نوحه ی گریه آورت بودیم
كاش در روز تشنگی- محشر-
باده نوشان ساغرت بودیم
در قیامت به گریه می گوییم:
كاش…ای كاش..نوكرت بودیم